Taming Master - ตอนที่ 294

ความแข็งแกร่งที่ท่วมท้นของเอียนเปลี่ยนบรรยากาศของการต่อสู้ด้วยตัวเอง

ผู้เล่นฝ่ายมนุษย์ที่อยู่ในรูปแบบการป้องกันในอดีต ตอนนี้เริ่มเคลื่อนไหวอย่างมั่นใจมากขึ้น

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะแข็งแกร่งขึ้นในทันที แต่ชาวแอสโมเดียนเริ่มมองสถานการณ์อย่างเลวร้ายอย่างแน่นอน

เอียนไม่สามารถกระโดดเข้าสู่สนามรบได้เหมือนครั้งแรก ดังนั้นตอนนี้เขาจึงถอยกลับไปด้านหลัง

การกวนศัตรูโดยเฉพาะในสนามรบนั้นเป็นเรื่องอันตราย หลังจากที่ได้รู้ถึงพลังของศัตรูแล้ว

เอียนซึ่งย้ายไปอยู่ด้านหลังเริ่มควบคุมสนามรบทั้งหมดอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนที่เคยเป็นมาในอดีต

และผู้เล่นในการจัดอันดับเช่น รีเมียร์, ฟิโอลัน, เฮิร์ซ, ฮูนี่ย์และคนอื่นๆได้ควบคุมพื้นที่หลังจากได้รับข้อความจากเอียน

เอียนกำลังมองไปที่สถานการณ์โดยรวมและทำให้สมดุลกับความแข็งแกร่งที่เขาต้องการใช้

‘มันดูดี แต่เราค่อยๆมุ่งหน้าไปใกล้ๆพวกเขา’

สงครามมิติปัจจุบันมีขนาดใหญ่กว่าการต่อสู้ขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในอดีตของทวีปกลาง

ดังนั้นแม้ว่าเอียนจะช่วยด้านหนึ่งของการต่อสู้ขึ้นมาคนเดียวและถ้าที่อื่นเริ่มพ่ายแพ้ก็จะไม่มีใครช่วยได้

และเอียนก็รู้ดี

‘ฉันต้องมองไปที่หลังของฉันด้วยเช่นกัน ผู้เล่นในการจัดอันดับของชาวแอสโมเดียนจำเป็นต้องเอาชนะพวกเขา’

การมองของเอียนไม่หยุดนิ่ง ดวงตาของเขากวาดไปทั่วทั้งสนามรบ

การปรากฏตัวของ ‘พิน’ ที่บินได้ทำให้เป็นไปได้

Kwang- Kwkang-!

จากที่นี่และสามารถได้ยินเสียงระเบิดเวทย์มนตร์

และส่วนใหญ่ของการระเบิดนี้เป็น ‘การระเบิดเวทมนตร์’ ที่ใช้โดยนักเวทย์ชาวแอสโมเดียน

การระเบิดเวทมนตร์เป็นสกิลพื้นฐานที่สุดที่นักเวทย์มีอยู่และมีพลังโจมตีที่ต่ำมากและสกิลการโจมตีที่มีความเสียหายคงที่ซึ่งเป็นสัดส่วนกับจำนวนเวทย์มนตร์ที่ผู้เล่นครอบครอง

ความเสียหายพื้นฐานไม่สูงถึง 7,000 ถึง 10,000 หน่วย แต่ก็มีประสิทธิภาพสูง

นอกจากนี้สำหรับผู้เล่นที่เป็นมนุษย์ที่ไม่มีการต่อต้านเวทย์มนตร์ตัวเลข 7,000 และ 10,000 จะตัดพลังชีวิตทั้งหมดของพวกเขาและมันก็เป็นอันตรายเนื่องจากเป็นการโจมตีโดยตรง

เอียนขมวดคิ้วเมื่อเห็นสกิลการระเบิดเวทมนตร์ที่ถูกใช้ในสนามรบ

’นั่นกดดันฝ่ายมนุษย์มากเกินไปไหม ไม่มีทางอื่นเลยสินะ?’

การต่อต้านเวทย์มนตร์ของเอียนสามารถเบี่ยงเบนความเสียหายได้เพียง 2 ~ 3,000 หน่วย มันคงไม่น่ากลัวเกินไป แต่สิ่งนี้คุกคามผู้เล่นรายอื่นอย่างมากเนื่องจากความเสียหายที่ได้รับค่อนข้างมาก

‘ฉันต้องการจัดการนักเวทย์ชาวแอสโมเดียนทั้งหมดที่มีการควบคุมที่ยอดเยี่ยม’

เอียนขี่พินและเคลื่อนที่ผ่านสนามรบ

จากนั้นเมื่อใช้คุณสมบัตินี้ เขาย้ายไปยังสถานที่ที่เขามองไม่เห็นและหยิบธนูระดับ Legendary ออกมาจากคลังของเขา

ผู้เล่นที่อยู่ลึกเข้าไปในสนามรบจะไม่สามารถมองเห็นการโจมตีได้ เว้นแต่จะเป็นระยะสั้น

เขาอยากจะยิงที่ไหนก็ได้ในสนามรบถ้าทำได้ แต่ทำไม่ได้เพราะไม่ได้มุมที่ถูกต้อง

‘ในระหว่างนี้ ทักษะการยิงธนูของฉันยังไม่ขึ้นสนิมใช่ไหม?’

เอียนถือเชือกไว้ในมือซ้าย หยิบลูกธนูที่เต็มไปด้วยลูกศรมิธริลออกมาและวางไว้บนหลังของเขา

เอียนหัวเราะเบาๆขณะที่เขาถือลูกศร

“ฉันควรเริ่มต้นด้วยเลเวลต่ำๆดีมั้ย?”

ลูกศรมิธริลมีราคาสูงมากถึง 1,500 ทองสำหรับลูกศรเดียว

แพงเกินไปสำหรับผู้เล่นทั่วไป

แม้แต่นักยิงธนูที่ได้รับการจัดอันดับก็ยังคิดว่าราคาแพง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยแนะนำ แต่เอียนไม่สนใจ

เขาซื้อประมาณหนึ่งร้อยลูกและมีราคาประมาณ 150,000 ทอง แต่เอียนคิดว่ามันจะมีประโยชน์

แม้ว่าเอียนจะเป็นภาระในการกำจัดพวกเขาหลายพันคน แต่นั่นไม่ใช่สไตล์ของเอียน

‘โจมตีเกราะ +15% คุณสมบัติเกราะเวทย์นั้นแน่นอนว่า… มันอาจจะมากไปหน่อย แต่มันจะสร้างความเสียหายให้กับพวก Undead และชาวแอสโมเดียนมากกว่า’

เอียนวางอานไว้ที่หลังของพินโดยให้เท้าของเขากดให้แน่น เขาดึงสายธนูไปที่เป้าหมายแรกอย่างช้าๆ

‘ทีละคน…’

เอียนมุ่งเป้าไปที่ผู้เล่นชาวแอสโมเดียนที่มีพลังชีวิตน้อยกว่าครึ่งหนึ่งเท่านั้น

หากพวกเขาไม่ตายจากลูกศร พวกเขาจะสังเกตเห็นว่าเป้าหมายถูกโจมตีจากลูกศรโดยเอียน

จากนั้นก็จะโกลาหลอีกครั้ง เขาจะไม่สามารถโจมตีอย่างลับๆอย่างสงบได้

‘ตอนนี้แหละ…!’

เอียนดึงลูกศรโดยไม่ลังเลใจและมีสมาธิจดจ่อกับเป้าหมายทั้งหมด

Weeing-!

ลูกศรมิธริลที่ออกจากคันธนูของเอียนบินไปหาผู้เล่นที่กำลังระเบิดเวทย์มนตร์ด้วยการฉีกสายลมออกจากกัน

Puahk-!

ลูกศรมิธริลแทงทะลุอกซ้าย!

[ผู้เล่น ‘Milinae’ ได้รับความเสียหายอย่างมาก]

[ลูกศรมิธริลเพิ่มความเสียหาย มันสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 15%]

[ผู้เล่นชาวแอสโมเดียนได้รับความเสียหายเพิ่มเติม 9%]

เอียนคว้าลูกศร หลังจากถือลูกศรตรงจุดสีแดงที่ระบุว่าเป็นจุดอ่อน

‘เยี่ยม! สนิมยังไม่ขึ้น ลูกศรมิธริลมีประสิทธิภาพดีกว่าที่ฉันคิดไว้สินะ?’

นักเวทย์เสียชีวิตในการต่อสู้โดยไม่รู้ว่ามีอะไรกระทบพวกเขาและเอียนยังคงดำเนินต่อไป

สนามรบเป็นการต่อสู้ทางจิต ดังนั้นไม่มีผู้เล่นคนใดสนใจตัวตนของลูกศรที่บินอยู่บนอากาศ

กรณีเดียวกัน แม้ว่าเขาจะถูกโจมตีก็ตาม

Phing- Puahk-!

Puak-!

เอียนยังไม่หยุด

เอียนไม่สามารถโจมตีฝ่ายตรงข้ามที่เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาได้ แต่ส่วนใหญ่ก:ประสบความสำเร็จ พวกเขาถูกสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ประมาณ 30 นาทีหรือประมาณนั้น?

เมื่อลูกธนูมิธริล 100 ลูกของเอียนใกล้จะหมดแล้ว สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

“จัดรูปแบบใหม่!”

“เขาคืออิลาฮัน ระวัง!”

อิลาฮันผู้ที่ไม่ได้ปรากฏตัวในการต่อสู้มานานกว่าหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะปรากฏตัวในการต่อสู้

และเอียนที่รอเขา ดึงคันธนูโดยไม่ลังเล

มุมปากของเอียนยกขึ้น

‘ฉันจะเริ่มการสั่งสอนเขาเลยดีไหม?’

เอียนมีลูกศรประมาณ 12 ลูกที่เหลืออยู่กับเขา

ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะยิงธนูทั้ง 12 ดอกในจังหวะที่รวดเร็ว

เป็นเพราะเอียนคิดว่าการฆ่าเขาจะยากด้วยลูกศรเดียว

Phing- Pipiping-!

เอียนเริ่มการต่อสู้ด้วยความเร็วมหาศาล

ลูกศรลูกแรกใกล้จะชนกับลูกศรลูกที่สามก่อนที่จะถึงเป้าหมาย มันเป็นสถานการณ์ที่สร้างความหวาดกลัว

* * *

อิลาฮันอยู่ในสภาพหิวโหย

‘เมื่อวานนี้ฉันไม่สามารถออกล่าได้จนถึงรุ่งเช้า’

หลังจากสงครามมิติ เขาตามล่าผู้เล่นตลอดเวลาตั้งแต่เย็นจนถึงรุ่งสาง

อย่างไรก็ตาม เมื่อวานนี้การล่าดำเนินไปช้าเกินไป เขาจึงหลับไป นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงช้าไปหนึ่งชั่วโมงในสงครามมิติ

“ดังนั้นวันนี้ ตามเวลาจะเป็นไปตามเงื่อนไขทั้งหมดที่จะเปลี่ยนเป็นขุนนางที่แท้จริง”

ภารกิจล่าผู้เล่นเผ่ามนุษย์ที่เขาได้รับจากครั้งก่อนเสร็จสิ้นแล้ว แต่เควสต์เพิ่มเติมยังคงดำเนินการอยู่

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสามารถบรรลุเควสต์นี้ได้ ปีศาจเองก็ให้การรับรองว่าเขาจะให้อิลาฮันป็นขุนนาง ดังนั้นอิลาฮันจึงรีบ

ทันทีที่เขากระโดดเข้าสู่การต่อสู้ เขาก็เริ่มเคลื่อนที่ไปด้านหน้าและใช้ดาบของเขาอย่างเมามัน

แต่ไม่นานเขาก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แปลกประหลาด

‘อะไรกัน? คนขี้ขลาดเหล่านี้เข้าสู่ลักษณะที่เป็นระบบตั้งแต่เมื่อไหร่’

โดยปกติ เมื่อใดก็ตามที่เขาเข้าสู่สนามรบ พวกเขาจะการจายตัวเสมอ แต่ตอนนี้พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบมาก…

ผู้เล่นบางคนถูกสังหารด้วยการโจมตีของอิลาฮัน แต่มันแตกต่างจากในอดีตอย่างสิ้นเชิง

ในขณะนั้นเขารู้สึกถึงความตาย

Puahk-!

ลูกศรซึ่งบินไปในทิศทางของเขาได้ทะลุไหล่ของเขาไป

[การโจมตีจากผู้เล่น ‘เอียน’ นั้นรุนแรง]

[พลังชีวิตลดลง 77,940 หน่วย]

ดวงตาของอิลาฮันเคลื่อนไหวรวดเร็ว

‘อะไรน่ะ? เจ็ดสิบ?’

เขายืนยันความเสียหายของเขา เขางุนงงกับตัวเลขที่ข้อความแสดง เขาหันศีรษะและยืนยันแหล่งที่มาของลูกศร

และในขณะนั้นลูกศรอีกสองลูกก็พุ่งเข้าหาอิลาฮัน

Swoosh- Puahk!

อิลาฮันสามารถหลบลูกธนูได้ แต่โดนลูกธนูต่อไปนี้เข้าที่ขาของเขา

และเขาได้ตรวจสอบ ID ของผู้เล่นจากข้อความระบบที่ระบุว่า ‘เอียน’

‘เอียน? ตอนนี้ไอ้นั่นกำลังเล่นเป็นนักธนูงั้นหรอ?’

อิลาฮันดีใจมากกว่าที่เห็นชื่อ ‘เอียน’

ในการต่อสู้ของทวีปกลาง เอียนเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวในอาณาจักรลัสเปลทั้งหมดที่สามารถต่อต้านอิลาฮันได้

และความสุขที่ได้พบเขาไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง แต่เป็นการได้พบกับผู้เล่นที่กำลังจะตายในไม่ช้า

เป็นเรื่องดีที่เกิดจากความมั่นใจว่าเขาสามารถโค่นผู้เล่นคนอื่นได้ด้วยพลังของเขา

อิลาฮันฟาดลูกศรบินที่พุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็วด้วยดาบของเขา

Kang- Kakang-!

อย่างไรก็ตาม ความเร็วของเอียนนั้นเร็วกว่าความเร็วปกติประมาณ 1.3 ถึง 1.5 เท่าและอิลาฮันโดนลูกศรเพิ่มเติม

“เจ้าเอียน! ซ่อนและยิงธนูอยู่!”

และหลังจากนั้นความสนใจทั้งหมดในสนามรบก็เปลี่ยนไปที่เอียนและอิลาฮัน

“เอียนกับอิลาฮันกำลังทะเลาะอะไรกัน?”

“จริงเหรอ? ให้ตายเถอะ นี่ไม่ใช่เวลาสำหรับการต่อสู้พวกนั้น แต่ฉันอยากดูพวกเขาสู้กัน”

“นายโง่หรือไง? นายสามารถดูการออกอากาศซ้ำทางทีวีในเวลากลางคืน จดจ่อกับสิ่งที่ทำอยู่ตรงหน้าซะ!”

ผู้เล่นหลายคนมองไปที่อิลาฮันด้วยความคาดหวัง พวกเขาคาดหวังว่าเอียนจะตอบสนองต่อการยั่วยุจากอิลาฮัน

และเอียนก็ทำตามความคาดหวังของพวกเขา

Wheeing-!

มีเสียงจากลมกระโชกแรงและมีกริฟฟินตัวใหญ่ปรากฏขึ้น

กริฟฟินบินไปยังสถานที่ที่อิลาฮันอยู่อย่างรวดเร็วและหยุดกลางอากาศ

ด้านบนมีชายคนหนึ่งสามารถมองเห็นได้

เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอียน

อิลาฮันถือดาบคู่ของเขาและหันไปทางเอียน

“ท่าทางของแกไม่ฉูดฉาดเกินไปหรอเอียน?”

เอียนยิ้มและตอบกลับ

“อย่ามาปั่นฉันเลย ฉันจะทำให้แกเสียใจที่เป็นชาวแอสโมเดียนเอง”

ไม่นานเขาก็เปลี่ยนอาวุธเป็นหอกชี้ไปที่อิลาฮันขณะที่เขาหัวเราะเมื่อเห็นสิ่งนี้ อิลาฮันก็วิ่งไปหาเอียน

“อย่าหวังว่านี่จะเป็นเหมือนครั้งที่แล้ว ไอ้สารเลว!”

“ถ้าแกกำลังพูดเกี่ยวกับการต่อสู้ในทวีปกลาง… ฉันไม่สนใจหรอกนะ”

เอียนยังคงเดินหน้าต่อไปโดยไม่มีความกังวลใจต่ออิลาฮัน

และผู้เล่นอันดับต้นๆจากทั้งสองค่ายก็เริ่มปะทะกันกลางสนามรบ

และไม่ใช่ความตั้งใจของเอียนหรืออิลาฮัน แต่ในขณะที่พวกเขาเริ่มต่อสู้สงครามก็หยุดลง

ไม่มีผู้เล่นคนไหนที่ไม่สนใจการต่อสู้และดูเหมือนว่าทุกคนจะหยุดการต่อสู้ราวกับว่าพวกเขาตัดสินใจล่วงหน้า

สิ่งที่น่าประหลาดใจคือไม่ใช่แค่ผู้เล่น แต่มี NPC จากทั้งสองเผ่าเข้าร่วมด้วย

ทั้งสองค่ายถอยกลับไป 20 เมตร มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ราวกับว่าโมเสสแบ่งพื้นที่ของค่ายรบ

Bang- Kabang-!

เสียงแขนของเอียนและอิลาฮันเป็นสิ่งเดียวที่สามารถได้ยิน