Taming Master - ตอนที่ 337

หลังจากนำหินจิตวิญญาณมาจากทั้งฮูนี่ย์และคาโนเอล ตอนนี้เอียนได้สะสมหินจิตวิญญาณของทาเวรอสประมาณ 85 ก้อนในคลังของเขา

นั่นไม่ใช่จำนวนที่น้อยๆ แต่เอียนยังคงมีสีหน้าไม่พอใจ

‘อืม จำนวนหินจิตวิญญาณขึ้นอยู่กับจำนวนของการดรอปในการต่อสู้หรือไม่? สามคนที่ต่อสู้อย่างน้อยควรได้ประมาณ 300 ก้อน…’

เอียนเองได้รับหินวิญญาณ 41 ก้อนจากการจัดการทาเวรอสและฮูนี่ย์ก็ได้หินจิตวิญญาณ 28 ก้อน

คาโนเอลได้รับหินจิตวิญญาณ 16 ก้อน เขามีส่วนช่วยในการต่อสู้น้อยที่สุด

ฮูนี่ย์พูดในขณะที่มีการแสดงออกที่อ่อนโยนมาก

“พี่เอียน พี่จะให้หนังของเบเฮมอธกับผมไหม?”

“ได้สิ”

สำหรับนักเวทย์มืดอย่างฮูนี่ย์ หินจิตวิญญาณนั้นค่อนข้างไร้ประโยชน์

เอียนให้หนังของเบเฮมอธเพื่อแลกกับไอเทมที่ไร้ประโยชน์เพราะเขามีแผนอื่น

และถ้าในภายหลังฮูนี่ย์พบว่าหินจิตวิญญาณของทาเวรอสก้อนเดียวสามารถแลกเปลี่ยนได้ในราคา 500,000 ทอง เขาก็น่าจะล้มลงกับพื้น

อย่างไรก็ตาม ฮูนี่ย์พอใจกับการทำธุรกรรมของพวกเขาและดูเหมือนจะไม่มีข้อร้องเรียนใดๆ

“อืม เนื่องจากพี่ของผมดูแลผมเป็นอย่างดีจนถึงตอนนี้ ผมสามารถทำให้ได้อยู่แล้ว”

“ฮ่าๆ โนเอลทำตัวดีขนาดนี้ ฉันบอกเสมอเลยนะว่าให้ฮูนี่ย์เอาเป็นตัวอย่าง”

“อา ทำไมต้องเอาแต่เปรียบเทียบผมตลอดล่ะ?”

ในขณะที่ฮูนี่ย์และเอียนกำลังสนุกสนาน การปรับโครงสร้างของปาร์ตี้ก็เสร็จสิ้น

ได้เวลาเดินลึกเข้าไปในส่วนหลักของหอคอย

‘ฉันจะรู้สึกมีความสุขมากถ้ามีทาเวรอสหลายสิบตัวอยู่ในหอคอยนี้’

เวลาที่เอียนและปาร์ตี้ต้องใช้ในการล่าทาเวรอสห้าตัวคือสามชั่วโมง

เมื่อพิจารณาว่าใช้เวลาในการบำรุงรักษา 30-40 นาทีหลังจากการต่อสู้ ความเร็วในการล่าของพวกเขาแย่มาก

แต่ถึงอย่างนั้นรายได้พิเศษที่เขาได้รับนั้นดีมาก เอียนคิดว่ามันจะดีมากถ้าเขาสามารถล่าทาเวรอสได้ต่อไป

“เอาล่ะ มารวมตัวกันเถอะแล้วค่อยๆเดินไป”

“โอเคครับพี่”

“อืม ผมคิดว่าอาจจะมีเพียงมอนสเตอร์ระดับ Legendary เท่านั้นที่จะปรากฏตัวต่อไป ไม่ว่าดันเจี้ยนลับจะยากแค่ไหน มันก็น่ารังเกียจเกินไปหน่อยนะ…”

เอียนพยักหน้าและตอบกลับสิ่งที่ฮูนี่ย์พูด

“ฉันก็คิดเหมือนกัน… แต่ฉันหวังว่าทาเวรอสจะออกมาเรื่อยๆ”

“พี่อยากจะจบเควสต์นี้จริงไหมนิ?”

“ใช่น่ะสิ

ฮูนี่ย์เหล่ตาและพูด

“พี่มีสัตว์เลี้ยงมากมาย… แม้ว่าจะสามารถจับทาเวรอสได้ พี่จะมีค่าความเป็นผู้นำพอหรือเปล่า?”

เอียนยิ้มเล็กน้อยและส่ายหัว

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีค่าความเป็นผู้นำเหลือเฟือเลยล่ะ”

“ห้ะ?”

ดวงตาของฮูนี่ย์กระตุก

สำหรับการไม่เรียกมอนสเตอร์ ฮูนี่ย์คิดว่าเอียนไม่มีค่าความเป็นผู้นำเพียงพอ

เอียนกล่าวต่อ

“ค่าใช้จ่ายในการอัญเชิญมอนสเตอร์คือ ‘เวทมนตร์’ นายไม่คิดหรอว่าจะใช้เวทย์ประมาณ 10,000 ถึง 20,000 หน่วย สำหรับมอนสเตอร์ระดับ Legendary มันแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเลเวล…”

“หืม?”

คราวนี้คาโนเอลพูด

“มันไม่ได้หมายความว่ามันจะหายไป แต่มันก็คล้ายกับค่าความเป็นผู้นำ สมมติว่าพี่เอียนมีเวทมนตร์ 50,000 เขาสามารถเรียกแมงมุมได้ถึง 5 ตัวด้วยตัวละ 10,000 หน่วย”

“อ่อ…”

ฮูนี่ย์มองไปที่เอียนและหลงอยู่ในความคิดของเขา

“อืม แล้วทำไมพี่ถึงไม่อัญเชิญพวกมันล่ะ? พี่มีเวทย์มนตร์มากกว่า 50,000 หน่วยอย่างแน่นอน แม้ว่าพวกมันจะอยู่ในระดับกลาง พี่ก็อัญเชิญพวกมันมาช่วยพวกเราไม่ได้เหรอ?”

เอียนแค่ส่ายหัว

“มันไม่ได้ช่วยอะไรมากหรอก”

“อ่าฮะ”

ฮูนี่ย์ที่เข้าใจได้พยักหน้าและเอียนและสมาชิกในปาร์ตี้ของเขาก็เริ่มเดินต่อไปในหอคอย

ไม่เหมือนกับสิ่งที่เอียนคาดหวัง ทาเวรอสไม่ปรากฏตัวที่ชั้นหนึ่งของหอคอยอีกต่อไป

ในพื้นที่ มอนสเตอร์ระดับกลางและระดับสูงกว่ายังคงปรากฏตัวอยู่

ประสบการณ์และรางวัลที่ได้รับจากการค้นพบดันเจี้ยนครั้งแรกนั้นมากมายมหาศาล แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็ยังไม่เพียงพอที่จะดึงเอียนกลับมาจากความเศร้าของเขา

เป็นเพราะเขาต้องการรวบรวมทาเวรอสให้สมบูรณ์

‘อ่า ฉันต้องการรวบรวมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้’

ต้องใช้หินจิตวิญญาณทั้งหมด 200 ก้อนเพื่อสร้างทาเวรอสให้สำเร็จ

พวกเขาฆ่าพวกมัน 5 ตัวและได้รับประมาณ 80 ก้อน หากมีมากกว่า 8 หรือ 9 ตัวเขาสามารถรวบรวมได้มากพอที่จะทำตามที่ต้องการได้ 200 ก้อน

“พี่ มีประตูอยู่ตรงนั้น”

“ถ้างั้นเราไปชั้นถัดไปกันเถอะ”

เอียนและปาร์ตี้ที่ค้นพบประตูสู่ชั้นถัดไปได้ทำการฟื้นฟูพลังชีวิตอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงเดินไปที่ประตูขึ้นชั้นสอง

* * *

โฮมเพจชุมชนอย่างเป็นทางการของไคลันนั้นใหญ่พอที่จะมีพอร์ทัลไซต์ที่มีไดรฟ์ข้อมูลที่ไม่มีคนอื่นมี

เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดสำหรับผู้เล่นจำนวนมากที่เล่นไคลันคือจำนวนเนื้อหาที่สามารถเพลิดเพลินได้ หน้าเนื้อหาของไคลันนั้นไม่มีที่สิ้นสุด

มีเนื้อหามากมายในเกมที่อิงตามธรรมชาติและด้วยการเชื่อมต่อโดยตรงของเกมกับแคปซูลจึงไม่มีทางที่ชุมชนจะไม่เคลื่อนไหว

สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นไปได้เนื่องจากเพจชุมชนอย่างเป็นทางการนั้นได้รับการจัดการโดยทีมงานที่แยกต่างหากภายใต้ LB

“ดาเอริ! เราวางแผนจะทำอะไรกับส่วน A หลักสำหรับวันนี้”

“รอสักครู่ครับ! ให้ผมตรวจสอบตารางเวลาก่อน!”

“หามาเร็ว!”

“อืม… ดันเจี้ยนใหม่ควรจะเปิดในหน้ากิจกรรมของเกาะทางใต้ครับ!”

“มันควรจะเปิดในอีกไม่กี่วันสิ”

“มีกำหนดเปิด 3 วันนับจากนี้ครับ”

“ยกเลิกซะ! เราจำเป็นต้องโปรโมตแบนเนอร์ของมันทั่วกิลด์ทวีปตะวันออกซึ่งจะถูกระงับจนถึงสัปดาห์หน้า!”

“อะไรนะครับ? นี่ล่าช้ามาทั้งสัปดาห์แล้วรู้ไหมครับว่าศึกกิลด์จบลงแล้ว”

“ฉันเพิ่งได้รับการติดต่อจากแผนกวางแผน ทันทีที่พวกโลตัสไปที่กิลด์ตะวันออกตามตำแหน่งของพวกเขา”

“โอ้ นี่มันแย่มาก! ไม่ใช่แค่สงครามกิลด์ แต่เป็นสงครามอาณาจักรงั้นหรอ?”

“ใช่ ฉันคิดว่าจะมีอีเมลประท้วงหลายร้อยฉบับไปยังกรมประชาสัมพันธ์เนื่องจากสิ่งนี้ไม่ปรากฏในหน้าเพจ”

ในสำนักงานใหญ่การจัดการชุมชนของบริษัท LB แผนกประชาสัมพันธ์เป็นแผนกที่มีชื่อเสียงและมีงานมากกว่าแผนกอื่นๆในบริษัท

อิมจินฮยอนหัวหน้าผู้จัดการทั่วไปของสำนักงานใหญ่การจัดการมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นในวันนี้

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จำนวนงานเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน

‘มันง่ายกว่าที่จะทำสงครามมิติตลอดทั้งเดือนอีก…’

ในทางกลับกันสำนักงานใหญ่การจัดการชุมชนมีกิจกรรมขนาดใหญ่ที่มีเนื้อหาจำนวนมากซึ่งหมายความว่าใช้เวลาน้อยลง

เป็นเพราะพวกเขาสามารถผ่านไปได้หนึ่งเดือนโดยไม่ต้องเปลี่ยนแนวคิดของเพจหากแบนเนอร์ที่พวกเขาสร้างขึ้นมีรูปภาพขนาดใหญ่ไม่กี่ชิ้น

นอกจากนี้ยังสามารถเล่นวิดีโอการเล่นเกมได้อย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้มีงานใหญ่เป็นเวลานาน ดังนั้นพวกเขาจึงรอเป็นครั้งคราวและจัดการมันเมื่อมีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น

มีโบนัสมากมายสำหรับการทำงานพิเศษ แต่วันนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาต้องทำงานเพื่อเงินอีกครั้ง

“ทีมออกแบบ ใน 20 นาทีฉันต้องการทุกอย่างอยู่ในห้องประชุม!”

“ผู้จัดการครับ ผู้จัดการทั่วไป… ตอนนี้ 5:50 แล้ว…”

“หุบปาก! นายต้องการกลับบ้านตอนนี้งั้นหรอ? พรุ่งนี้ต้องวางแบนเนอร์แล้ว เราต้องเปลี่ยนบางอย่าง…!”

“เราใช้ภาพที่เราใช้ครั้งที่แล้วไม่ได้ครับ? จุดสนใจหลักของภาพคือกิลด์โลตัส ดังนั้นเราสามารถสลับคู่ต่อสู้ในผังกิลด์ได้…”

อิมจินฮยอนตอบด้วยความโกรธเพราะสิ่งที่หัวหน้ายูทีมออกแบบพูด

“ถ้าอย่างนั้นนายควรไปคุยผู้บัญชาโดยตรงเลย!”

หัวหน้าทีมยูถูกบังคับให้พูด

“…ผมจะไปเรียกทีมออกแบบก็ได้ครับ”

* * *

Kwahh-!

เสียงกรีดร้องขนาดใหญ่ดังก้องอยู่ในหอคอยที่มืดมิดและมืดมัว!

เห็นเงาขนาดยักษ์ บนพื้นและเพดานของพื้นทั้งหมดสั่นสะเทือน

Kung-!

“เยี่ยมมาก! ฉันจะจัดการกับเจ้านี่!”

ฮูนี่ย์หัวเราะและทำสัญลักษณ์สันติภาพด้วยนิ้วของเขาและเอียนก็ยิ้มเช่นกันหลังจากเห็นเขา

“ฮูนี่ย์ เราจัดการกับเดดฮาวน์ เร็วเข้า!”

คาโนเอลพูดต่อ

“ใช่แล้ว เนื่องจากสกิลของฮูนี่ย์เพิ่มขึ้น เขาจึงฆ่ามอนสเตอร์ได้อย่างง่ายดาย”

ฮูนี่ย์ยักไหล่ด้วยสีหน้าวางท่า

“อะแฮ่ม ข้าคือคันจิฮูนี่ย์ที่ยอดเยี่ยม การควบคุมแบบนี้เป็นสกิลจิ๊บจ๊อยของข้า”

มีมอนสเตอร์องตัวนอนอยู่หน้าปาร์ตี้

มีทาเวรอสแค่ตัวเดียว

พวกเขาไม่เห็นทาเวรอสหลังจากผ่านชั้น 1 แต่ทุกครั้งที่ขึ้นไปอีกชั้น ทาเวรอสอย่างน้อยสองตัวจะปรากฏให้พวกเขาเห็น

สถานที่ที่เอียนและปาร์ตี้ขึ้นไปคือชั้น 8 ของหอคอย

ห้าตัวในชั้นแรกและสองตัวในแต่ละชั้นหลังจากนั้น

พวกเขาล่าทาเวรอสทั้งหมดมากกว่า 20 ตัวแล้ว

แน่นอนว่าหินจิตวิญญาณถูกเอียนยึดไปหมดและตอนนี้ก็มีหินจิตวิญญาณอยู่ 340 ก้อนแล้ว

“พี่เอียน พี่จะอัญเชิญทาเวรอสเมื่อไหร่? เราไม่ได้ 200 ก้อนแล้วหรอ?”

เอียนพยักหน้าให้กับคำถามของฮูนี่ย์

“อืม ฉันมีหินมากพอแล้ว แต่มันก็ไม่มีความหมายที่จะอัญเชิญมันออกมาตอนนี้ ฉันจะอัญเชิญมันออกมาเมื่อเควสต์เสร็จสิ้นแล้ว”

“ทำไมล่ะ? ทาเวรอสจะเป็นแรงผลักดันที่ดีสำหรับปาร์ตี้ของเรา”

คาโนเอลตอบแทนเอียน

“อัญเชิญทำไมล่ะ? แล้วถ้าเราได้เลเวล 1 ล่ะ?”

“ห้ะ…?”

ยังไม่เคยทำมาก่อน แต่การคาดเดาสิ่งที่อาจเกิดขึ้นก็เพียงพอแล้ว

เมื่อไข่หรือมอนสเตอร์ฟักออกมาจะมีการอัญเชิญมอนสเตอร์เลเวล 1 ออกมาโดยไม่มีเงื่อนไข ดังนั้นหินจิตวิญญาณจึงถูกพิจารณาว่าคล้ายกัน

“จากนั้นเราจะไม่สามารถใช้มันได้”

ฮูนี่ย์พยักหน้าเนื่องจากตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว เอียนยิ้มและไปที่ศพของทาเวรอส

“อืม… ฉันไม่คิดว่าจะมีพื้นที่เหลืออีกมากแล้ว เมื่อขึ้นไปถึงด้านบนเราจะสามารถพบกับเบเฮมอธหลังจากขึ้นไปหนึ่งหรือสองชั้นได้ไหมเนี่ย?”

เอียนพึมพำกับตัวเอง แต่คาโนเอลตอบกลับ

“อาจจะไม่หรอกมั้ง? ตามความคิดของผม เราต้องไปไกลกว่าชั้น 10”

ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน

ทั้งหอคอยเริ่มสั่นคลอน

Trrrrr- Trrrrrrr-! 

เหมือนกับแผ่นดินไหว มันเริ่มสั่นไปหมด

มันเป็นหอคอยที่สร้างจากหินทั้งหมด ขณะที่หอคอยสั่นสะเทือนเศษหินก็เริ่มตกลงมาจากรอยแตก

“นี่มันอะไรกัน? แผ่นดินไหวหรอ?”

เอียนมองไปรอบๆอย่างสงบ

“ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นแผ่นดินไหวนะ แต่ในกรณีนี้ก็ระวังไว้ ถ้าหินนั้นตกลงมาจากด้านบนเราจะตายในทันที”

หลังจากพูดอย่างนั้น ก้อนหินก็ตกลงมาตรงหน้าพวกเขา

Kwang-!

สมาชิกทั้งสามตกใจและถอยออกไปสองสามก้าวอย่างรวดเร็ว แรงสั่นสะเทือนเริ่มแย่ลง

“อะไรกัน? พี่โนเอลไปเตรียมม้วนคัมภีร์กันเถอะ”

คาโนเอลพยักหน้าและหยิบม้วนคัมภีร์ออกมา

ไม่มีใครอยากตายเพราะภัยธรรมชาติหรือจากการถูกฆ่าโดยมอนสเตอร์

แต่ในขณะนั้นเอียนค้นพบบางสิ่ง

มือข้างหนึ่งของเขาจับไหล่ของฮูนี่ย์และอีกข้างหนึ่งชี้ไปที่ความมืด

“เดี๋ยวนะ! มีอะไรบางอย่างตรงนั้น”

“ห้ะ…?”

คาโนเอลและฮูนี่ย์ต่างก็เคลื่อนสายตาไปในทิศทางที่เอียนชี้ไป

และในตรงนั้น… 

Grrrrrr-

ดวงตาสีแดงจ้องไปที่ทิศทางของพวกเขา