Taming Master - ตอนที่ 373

ระดับของกิลด์เปลี่ยนเป็น ‘อาณาจักร’

มันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างจากการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับกิลด์จนถึงตอนนี้

มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อพวกเขาเป็นดยุคสำหรับจักรวรรดิ แต่การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนั้นแตกต่างกันมาก

สิ่งแรกที่พวกเขาประหลาดใจคือภาษี

ในที่เรียกว่า ‘อาณาจักร’ ภาษีที่พวกเขาต้องจ่ายมีมูลค่าเกือบ 200 ล้านทอง

มันสูงกว่าภาษีที่พวกเขาจ่ายตอนที่พวกเขายังเป็นดยุคถึงสามเท่า

‘มันเยอะมากจริงๆ มันคือทองจำนวนมหาศาล…’

แต่แน่นอนว่าใครๆก็คิดว่าทองจำนวนมาก 200 ล้านทองจะเป็นทรัพย์สินของกิลด์

แม้ว่าจำนวนเงินขั้นต่ำของทองที่ลงทุนในกิจการภายในเพื่อบริหารรัฐ – 80% ของภาษีที่พวกเขาจ่ายซึ่งเป็นทอง 160 ล้านจะถูกนำไปใช้จ่ายโดยพื้นฐานสำหรับรัฐ

ต้องใช้เงินมากกว่า 180 ล้านทองในการบริหารประเทศอย่างสบายๆเนื่องจากยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนา พวกเขาจึงจำเป็นต้องลงทุนทองมากขึ้นเพื่อพัฒนาอาณาจักร

สมาชิกกิลด์จำเป็นต้องได้รับเงินสำหรับการกระทำนี้ แต่ไม่มีทองเหลือให้จ่ายมากนัก

ทั้งเอียนและเฮิร์ซมีทองคำ 100 ล้านต่อหน้าพวกเขาในตอนนี้

“จะใช้เป็นทุนของกิลด์ดีไหม? หรือจะมอบให้กับสมาชิกกิลด์ดี?”

เอียนส่ายหัวเพื่อตอบคำถามของเฮิร์ซ

“เก็บไว้ในอาณาจักร”

“นายแน่ใจหรอ?”

“หึ ฉันเป็นผู้นำร่วมกับพวกเขา ดังนั้นฉันจะมอบทอง 10 ล้านให้กับทุกๆคน”

“ถ้าอย่างนั้นนายกำลังบอกว่านายจะไม่เดือดร้อนตัวเองด้วยการมอบทองให้กิลด์งั้นหรอ?”

“ใช่ นอกจากนี้การชนะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ จากที่พูดไปเราไม่ได้รับความสนใจจากผู้เล่นเลยแม้แต่น้อย”

“ถ้าอย่างนั้น…”

เอียนและเฮิร์ซดำเนินการแทรกแซงกิลด์มานานกว่าหนึ่งปีแล้วและพวกเขาก็คิดถูกบางส่วน

เมื่อพูดถึงการบริหารกิลด์ ทั้งคู่มีตำแหน่งที่กำหนดไว้อย่างชัดเจน

ถ้าเฮิร์ซเป็นคนรับใช้ที่ดูแลกิลด์พร้อมกับกิจการภายใน เอียนก็มีบทบาทอย่างแข็งขันในการกำหนดเป้าหมายและกิจการภายนอก

สมาชิกกิลด์มีความไว้วางใจอย่างเต็มที่ในทั้งสองคน พวกเขาเป็นแรงผลักดันของกิลด์โลตัส

“อืม… กิลด์จะดำเนินต่อไปโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ… จินซุง ตอนนี้นายมีแผนจะทำอะไร?”

จินซุงแค่ยักไหล่ให้กับคำถามของเฮิร์ซแล้วตอบว่า

“แผนอะไรล่ะ? เราได้ตัดสินใจไปแล้วนิว่าจะเริ่มจากอาณาจักรเอริกา”

เฮิร์ซเอียงคอของเขาและพูดอีกครั้ง

“ไม่สิ ฉันหมายถึงนายกำลังวางแผนที่จะดำเนินการต่อไปอย่างไร? เราไม่สามารถทำการประท้วงล่วงหน้าได้เหมือนที่เคยทำในอดีตนะ”

เนื้อเรื่องใหม่ได้ทำลายทั้งสองจักรวรรดิอันยิ่งใหญ่และการเป็นอาณาจักรก็ไม่เป็นที่พอใจของพวกเขา

ขนาดของมันนั้นเล็กและคุณภาพของอัศวินและกองทหารก็ไม่ได้ต่ำไปกว่าของจักรวรรดิมากนัก

ตัวอย่างเช่น อัศวินแห่งอาณาจักรเอริกาที่พวกโลตัสจับตามองมีมอนสเตอร์ใกล้ถึงเลเวล 400

เอียนตอบหลังจากที่เขาส่ายหัวช้าๆ

“อ่า แน่นอนว่ามันเป็นแผนของฉันที่จะยึดที่ดินขนาดกลางขนาดเล็กโดยรอบก่อน”

“อืม… ไม่ใช่ความคิดที่เลวร้าย ถ้าเราสามารถพิชิตพวกมันได้ เราก็จะสามารถแยกย้ายกันไปเป็นกองกำลังหลักของอาณาจักรของเราได้ แล้วสงครามจะเริ่มทันทีใช่ไหม?”

ริมฝีปากข้างหนึ่งของเอียนยกขึ้นเมื่อได้ยินคำถามของเฮิร์ซ

“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น”

“…?”

“นั่นทำได้ แต่เราต้องเสียเลือดเสียเนื้อเร็วขนาดนั้นเลยหรอ?”

* * *

เอียนเป็นผู้เล่นที่วิเคราะห์เนื้อหาใหม่ของอาณาจักรอย่างละเอียดถี่ถ้วน

และผลลัพธ์ของมันคือ…

ส่วนที่ดึงดูดความสนใจของเขาคือ ‘การฑูต’

ก่อนการอัปเดต ดูเหมือนว่าจะไม่มีเนื้อหาที่เรียกว่าการทูต

อย่างไรก็ตาม มันใช้งานไม่ได้และเป็นการมองโลกที่มีจักรวรรดิเป็นศูนย์กลางซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงไม่คุ้นเคย

ความขัดแย้งระหว่างกิลด์ไม่ใช่สิ่งที่สามารถแก้ไขได้ด้วยเนื้อหาทางการทูต

‘มันคนละเรื่องกัน’

การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในเนื้อหาทางการทูตคือสามารถใช้ประโยชน์จากความสามารถเช่น ‘การฑูต’ และ ‘Triple play’

พลังขนาดเล็ก โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ต่ำกว่าดยุคจะสามารถรวมตัวเองเข้ากับอาณาจักรโลตัสได้โดยไม่ต้องนองเลือด หากพวกเขามีการทูตที่ดี

มันไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่างไรก็ตาม วิธีเดียวที่เป็นไปได้ในการปราบดินแดนขนาดเล็กและขนาดกลางคือทักษะทางการทูต

อย่างไรก็ตามเอียนมั่นใจ

“เราควรเดินไปอย่างช้าๆอย่างนี้หรอ…?”

เอียนซึ่งอยู่หลังคฤหาสน์โลตัสก็อัญเชิญคาร์เซอุส

Kyahh-!

ด้วยเสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหนึ่งครั้ง คาร์เซอุสได้นั่งลงตรงหน้าเอียน

[พลังงานอัญเชิญฟื้นฟูแล้ว เราควรล่าอีกครั้งเลยไหมครับ?]

พลังงานอัญเชิญคือเวลาคูลดาวน์สำหรับการอัญเชิญสัตว์เลี้ยง

เอียนยิ้มตอบคาร์เซอุส

“ไม่ ยังไม่ถึงเวลา”

[นี่เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเล็กน้อย เราไม่ได้ออกล่ามาสามชั่วโมงแล้วนะครับ… นี่ไม่เหมือนท่านเลยเจ้านาย]

“ฉันมีงานต้องทำ ให้ฉันขี่ไปมูแรนหน่อย”

เมื่อเอียนอยู่บนหลังของมัน คาร์เซอุสกระพือปีกใหญ่ของมันและเริ่มบินไปทางทิศตะวันออก

สถานที่ที่เขามุ่งหน้าไปคือ มูแรน ซึ่งเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิลัสเปลในอดีต แต่ตอนนี้มันพังพินาศไปแล้ว

เอียนที่อยู่บนหลังของคาร์เซอุสพึมพำด้วยเสียงเบาๆ

“โชคดีที่ฉันสามารถโฟกัสได้จนจบตอนของวิดีโอ”

เขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เอียนก็ยิ้มออกมาขณะที่เขากำลังมุ่งหน้าไปยังมูแรน

* * *

Hwark-!

คลื่นของเปลวไฟขนาดใหญ่แผ่กระจายไปทั่วพื้นดินที่ว่างเปล่า

มันเป็นเปลวไฟลที่มุ่งไปยังมอนสเตอร์!

เปลวไฟหายไปพร้อมกับเปลวไฟขนาดเล็กที่ต่างๆ หลังจากหลอมมอนสเตอร์หลายตัวร่วงลงสู่พื้น

ในขณะเดียวกันก็สามารถได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งในดันเจี้ยน

“คลื่นเพลิงแห่งความบ้าคลั่ง! โจมตีต่อเนื่อง!”

Kwang- Kwakwang-!

เปลวไฟจำนวนเล็กน้อยและต่อเนื่องระเบิดและความร้อนมหาศาลแผ่ออกมาอีกครั้ง

การต่อเนื่องของการโจมตีในพื้นที่กว้างและเวทมนตร์ได้แสดงพลังทำลายล้างมหาศาล

มอนสเตอร์จำนวนมากปรากฏตัวพร้อมกันในดันเจี้ยน

“ไม่มีใครรู้ว่ามีดันเจี้ยนที่แสนหอมหวานแบบนี้ด้วยสินะ?”

‘ราชินีแห่งเปลวเพลิง’ แม่มดหญิงเพียงคนเดียวที่มีอาชีพลับในระดับสูงสุด

เธอเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากอาชีพย่อยของเธอ ‘นักเวทย์เปลวเพลิง’

เสียงหัวเราะดังขึ้นจากปากของรีเมียร์

ในไม่ช้าเธอจะไปถึงเลเวล 350 และนั่นทำให้เธอตื่นเต้นมาก

“นี่เป็นดันเจี้ยนแห่งเดียวที่ดูเหมือนว่าจะทำให้ฉันมีความสุขได้ในขณะนี้…”

เธอเริ่มฮัมเพลงและรวบรวมไอเทมจากร่างไร้วิญญาณจำนวนมากที่นอนอยู่บนพื้น

ร่างต่างๆของอันเดธที่นอนอยู่บนพื้นมีตั้งแต่เลเวล 200 ถึงกลาง 300

“เยี่ยม ฉันดูสิ่งนี้ในวิดีโอตอนนี้!”

รีเมียร์ค่อนข้างเหมือนเอียน

เธอเดินเข้าไปจนสุดดันเจี้ยน เมื่อเธอไปถึงจุดสิ้นสุดเธอลังเลและหันกลับไป

เธอเห็นบันไดลงไปเมื่อเธอไปถึงจุดสิ้นสุดของดันเจี้ยน เธออยากจะลงบันไดเหล่านั้น แต่ทำไม่ได้

‘จนกว่าฉันจะเรียนรู้สกิลต่อไปของเลเวลของฉัน… แต่จะเป็นเมื่อไหร่กัน?’

รีเมียร์เพิ่งตัดสินใจออกไปจากดันเจี้ยน

ในความเป็นจริงไม่ใช่ว่าเธอไม่ต้องการลงดันเจี้ยน

เธออยากจะลงไปข้างล่างเนื่องจากเธอได้เห็นพื้นที่ล่าที่จะให้ผลดีเพียงพอที่นั่น

เธอลังเลเพราะอาจมีเดธไนท์เลเวล 300 เฝ้าอยู่ที่นั่น

“เป็นเวลานานมากแล้วที่ฉันเล่นเป็นปาร์ตี้ ฉันควรหาปาร์ตี้ดีไหม…? ฉันสามารถท้าทายมันได้ถ้ามีแท้งค์อันดับหนึ่งหรือสอง…”

เสน่ห์ของดันเจี้ยนชั้นล่างนั้นมหาศาลมากซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงตัดสินใจไปปาร์ตี้ล่ามากกว่าการเล่นโซโล่

รีเมียร์นึกถึงใครบางคนในช่วงเวลาถัดไป

มันเหมือนกับรูปร่างของมนุษย์

‘ไม่ ไม่… ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น มันจะดีสำหรับการล่ากับเขาจนถึงชั้น 1 … แต่เขาสูญเสียความมีเหตุผลเมื่อออกล่า’

รีเมียร์ซึ่งรู้สึกดีขึ้นได้จัดการคลังของเธอและกลับเข้าไปในดันเจี้ยน

เหตุผลที่การออกจากดันเจี้ยนเป็นเรื่องยากสำหรับเธอเพราะมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนนั้นวิเศษกว่ามอนสเตอร์ใดๆ

มันเป็นข้อดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ ‘เควสต์ฉุกเฉินไม่จำกัด’ ซึ่งจะได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มเติมและทองแม้ว่าจะออกล่าอันเดธอย่างต่อเนื่องก็ตาม

“เอาล่ะ ไปล่าใหม่กันเถอะ”

ด้วยการแสดงออกที่น่าพอใจ รีเมียร์เริ่มเดินเข้าไปในดันเจี้ยน

เธออยู่ระหว่างการร่ายเวทย์มนตร์ จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงดังจากทางเข้าของดันเจี้ยน

“ล่องหน…!”

การล่องหนเป็นเวทย์มนตร์ระดับกลางที่นักเวทย์สามารถเรียนรู้ได้เมื่อพวกเขากลายเป็นเลเวล 150

รีเมียร์เริ่มล่องหนทันทีหลังจากร่ายเวทย์เสร็จ

เป็นภาพที่มีเพียงนักเวทย์เท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้

แม้ว่าจะเป็นเวทย์มนตร์ระดับกลาง แต่ก็มีนักเวทย์เพียงไม่กี่คนที่สามารถร่ายมันได้ในเวลาอันสั้น

รีเมียร์ผู้ปกปิดตัวเองด้วยการล่องหน – เดินออกไปนอกดันเจี้ยน

เพื่อซ่อนรอยเท้าของเธอ เธอใช้การร่ายสองครั้งและบินออกจากที่นั่น

‘อะไรน่ะ? เป็นใครกัน…? มีใครรู้เกี่ยวกับสถานที่นี้นอกจากฉันด้วยหรอ?’

ไม่มีใครรู้ที่ตั้งของสถานที่แห่งนี้เว้นแต่พวกเขาจะเฝ้าดูดันเจี้ยนด้วยสมาธิอย่างเต็มที่

รีเมียร์ซึ่งคิดว่าเธอเป็นคนเดียวที่รู้จักดันเจี้ยนนี้จึงสงสัยว่าเขาเป็นใคร

ดวงตาของรีเมียร์เบิกกว้างเมื่อเธอเห็นว่าเป็นใคร

‘ทำไมเขาถึงมาที่นี่ในเมื่อเขาควรจะอยู่ในอาณาจักรโลตัสนิ…?!’

* * *

ไม่ไกลจากเมืองมูแรนมีภูเขาขนาดใหญ่อยู่ที่นั่น

มันเป็นพื้นที่ล่าสุดโปรดของผู้เล่นมือใหม่

เอียนจำได้ว่าเขาจับหมีในเขตภูเขานั้น

อย่างไรก็ตาม เทือกเขานิวรอนกลายเป็นอดีตไปแล้ว

Kwakwang- Kwang-!

เอียน ไคซาร์และคาร์เซอุสที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ต่างก็แกว่งอาวุธด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

“ว้าา มอนสเตอร์ของมูแรนกลายเป็นเลเวล 300 ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

ไคซาร์ตอบคำถามสั้นๆของเอียนว่า

“แต่พวกมันยังคงเป็นอันเดธ”

เอียนหัวเราะเมื่อได้ยินสิ่งที่ไคซาร์พูด

“ใช่น่ะสิ”

พวกมันไม่ใช่มอนสเตอร์ที่ทรงพลังสำหรับพวกเขา

พวกเขาเพียงแค่แกว่งดาบด้วยกำลังทั้งหมดเพื่อมุ่งหน้าไปยังภูเขาเพราะพวกเขาต้องการที่จะเคลื่อนที่ให้เร็วที่สุด

เอียนกำลังมองหา “ชายชรา” บนภูเขา

‘ชั้นหนังสือของเฮลเลี่ยม – หลุยเซย์’

จักรวรรดิลัสเปลถูกทำลาย แต่อาณาจักรของ NPC ทั้งหมดไม่ได้ถูกทำลายทั้งหมด

มี NPC จำนวนมากที่กระจัดกระจายไปทั่วทั้งทวีปรวมถึงเฮลเลี่ยมหัวหน้าอัศวินที่ต่อสู้เพื่อจักรวรรดิจนถึงที่สุด

วิดีโอไม่ได้เปิดเผยทุกอย่าง แต่เบาะแสกระจัดกระจายกันไป

เอียนยืนยันจากการเห็นเบาะแสในตอนนี้ว่าหลุยเซย์ซ่อนตัวอยู่ในเทือกเขานิวรอน

“ฉันแน่ใจนะว่าอยู่ฝั่งนี้…?”

เอียนกำลังมองหาหลุยเซย์

ทันใดนั้น…

สายตาของเอียนเคลื่อนไปในทิศทางที่อื่นและดวงตาของเขาก็จับบางอย่างได้

‘มันคืออะไร? ดูเหมือนว่า…?’