The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1134 - ไม่เหลือที่ซ่อน

　　ราชาเขตกลางก้าวไปถึงถ้ำในก้าวเดียว
　　แต่เขาก็ออกมาอีกครั้งในไม่นานด้วยสีหน้าเย็นชา
　　“กล้าดียังไงมาหลอกข้า!”
　　เซียนขาวดำผงะเล็กน้อยพวกนางพูดพร้อมกัน
　　“เขาอยู่ในนั้นข้าจะหลอกเจ้าไปทำไม?”
　　“หึหึมันจะเข้าไปยังส่วนลึกที่สุดได้รึ? ที่นั่นข้ายังเข้าไปไม่ได้เลย! บอกมาว่าซ๋อนมันไว้ที่ไหน?”
　　ราชาเขตกลางถามอีกครั้ง
　　เซียนขาวดำผงะนางเหลือบมองเรือนตระกูลและสุดท้ายก็มองไปยังสตรีนางหนึ่ง
　　“อวี่เอ๋อซือหยูอยู่ไหน? พวกเราให้เจ้าอยู่ด้านนอกถ้ำเพื่อคุ้มกันเขาไม่ใช่รึ?”
　　เซียนดำรีบพูด　　ตงฟางอวี่มองราชาเขตกลางราวกับดูถูกผืนโลกดูถูกราชาเขตกลาง และดูถูกทั้งตระกูลบูรพา นางหน้าซีด
　　“เขาเขาไปแล้ว”
　　“อะไรนะ?ไปแล้วรึ?”
　　เซียนขาวชักสีหน้าอย่างรุนแรงเขาห้าธาตุมีทางออกเพียงทางเดียว และตงฟางอวี่ก็เฝ้าทางออกเอาไว้ นางไม่ได้ตั้งใจจับตาดูซือหยู
　　จนสุดท้ายเขาก็หายตัวไปอย่างไร้วี่แววรึ?
　　ไม่สิตงฟางอวี่ปล่อยเขาไป!
　　“เจ้า…”
　　เซียนดำโกรธเกรี้ยวนางกำลังทำให้ตระกูลบูรพาตกที่นั่งลำบาก!
　　“พอได้แล้ว”
　　ราชาเขตกลางไม่สนใจนัก
　　“ไม่ต้องเสแสร้งอีกแล้วข้าให้โอกาสพวกเจ้าไปแล้ว”
　　แสงสีทองปะทุออกมาจากร่างแต่มีแค่ส่วนเดียวที่เล็ดรอดออกมา
　　แสงสีทองกำลังจะระเบิดพลังออกมา
　　“ช้าก่อนเราไม่ได้คุ้มครองซือหยูเอาไว้จริง ๆ เขาหนีไปแล้ว…”
　　เซียนขาวรีบตอบนางมองแสงสีทองที่กำลังขยาย นางหัวใจเต้นเร็ว
　　ราชาเขตกลางไม่สนใจ
　　“ข้ารู้!”
　　“อ๊ะ!”
　　เซียนขาวดำพูด
　　“ถ้าเจ้ารู้อยู่แล้วว่าพวกเราไม่มีซือหยูทำไมเจ้ายังต้องทำแบบนี้? ได้โปรดเถอะ หยุดซะ…”
　　“ฮื่ม!ข้าจะมอบบทเรียนเลือดให้ทุกคนในจิวโจวได้รู้ จะได้ไม่มีใครกล้าปกป้องซือหยู!”
　　ราชาเขตกลางพูดอย่างเย็นชา　　ขณะนี้ราชาเขตกลางพร้อมจะระเบิดพลังทุกเมื่อ
　　เพลิงไร้จุดจบแผ่กระจายทั่วนภามันปกคลุมเหนือใต้
　　หากสัมผัสกับเพลิงเทวะทุกอย่างจะกลายเป็นเถ้าถ่าน
　　เซียนขาวดำสายตาสิ้นหวังพวกนางเริ่มตะโกน
　　“ปลุกเขาห้าธาตุ!”
　　นางทั้งสองบินลงไปยังเขาห้าธาตุนางซัดพื้นด้วยขาหนึ่งข้างและเผยพลังห้าธาตุภายใต้ภูเขาออกมา
　　พวกนางอัดพลังอสูรลงในผนึกผนึกถูกทำงานและปลดปล่อยพลังห้าธาตุทั้งหมดจากภูเขาออกมา
　　พลังอันยิ่งใหญ่ของธาตุทั้งห้าทะลวงไปยังท้องนภามันป้องกันเพลิงที่พุ่งลงมาได้พอดี
　　แต่เพลิงเทวะนั้นก็ค่อยๆ ตกลงมาอีก หากผนึกสิ้นพลังเมื่อใด ทั้งเมืองจะแตกดับวิญญาณของคนนับพันล้านจะถูกลบหายเป็นฝุ่นผง
　　“คนบูรพาจงทำตามคำสั่ง!ลูกหลานเทพอสูรทุกคน เผาเลือดของเจ้าซะ ใช้พลังอสูรลงในผนึก!”
　　มีเพียงพลังของอสูรเท่านั้นที่จะต้านทานเพลิงระดับนี้ได้
　　เหล่าคนตระกูลบูรพาเริ่มปล่อยพลังอสูรออกมา
　　เทียบกับผนึกแล้วพลังของราชาเขตกลางแข็งแกร่งเกินไป เมื่อเหล่าคนตระกูลบูรพาสละชีพเผาเลือด พวกเขาไม่ต่างจากแมงเม่าที่บินเข้ากองไฟ พวกเขาตรงเข้าไปตายทีละคน
　　ราชาเขตกลางตกใจเขาอยากจะสร้างเหตุการณ์นองเลือดที่ทำให้ตั้งจิวโจวหวาดหวั่น
　　“แบบนี้ก็ไม่เป็นไร”
　　ราเชากขตกลางหันไปคิด　　“ปล่อยให้มันตายทีละคนช้าๆ จะรุนแรงกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่มากกว่า”
　　ราชากลางมองคนตายเบื้องล่าง
　　ชายคนหนึ่งปรากฏตัวณ จุดที่ไม่มีใครอยู่เลย
　　แม้จะไกลจากทวีปบูรพาเขาก็มองเห็นภาพเหตุการณ์นองเลือด ณ ขณะนี้
　　เสียงอันยิ่งใหญ่ดังทั่วทั้งจิวโจวเสียงของราชาเขตกลางดังก้องไปทุกทิศทาง
　　“ใครก็ตามที่ปกป้องซือหยูใครก็ตามที่ขวางทาง ทุกคนต้องตาย!”
　　ซือหยูใจสั่นเขาไม่สบายใจเลยแม้แต่น้อย
　　“มันมาแล้ว!”
　　ซือหยูไม่ลังเลที่จะหยิบเอาค่ายกลจากตงฟางอวี่เขาใช้มันทันที
　　ค่ายกลนี้ใช้งานได้ดีมากมันใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจก่อนจะทำงาน　　ซือหยูถูกย้ายตัวออกไปด้วยพลังมิติ
　　แทบจะทันทีหลังจากที่เขาหนีไปรอยแยกมิติก็เปิดขึ้นที่น่านฟ้าเหนือจุดเดิมของเขา
　　ราชาเขตกลางออกมาเห็นพอดิบพอดี
　　เขามองค่ายกลที่แตกสลายบนพื้นราชาเขตกลางมองรอบ ๆ อย่างเย็นชา
　　“เจ้าจะหนีข้าไปได้สักเท่าไหร่!”
　　ฟึ่บ!
　　ครึ่งชั่วยามต่อมาซือหยูปรากฎตัวเหนือประตูมิติเทวะที่เขตเทียนหนิว นี่น่าจะเป็นความตั้งใจของเซียนขาวดำ
　　เกิดรอยแยกมิติขนาดใหญ่ด้านในเมือง พลังเซียนเข้ามาปกคลุมซือหยู
　　ชายวัยกลาวคนที่สวมชุดเกราะก้าวพริบตามาหาซือหยู
　　“เจ้าคือซือหยูรึ?”
　　เขาสามารถจำหน้าซือหยูได้และแสดงความชื่นชม
　　ซือหยูรีบตอบ
　　“ใช่แล้วข้าขอยืมประตูมิติจะได้หรือไม่?”
　　ราชาเขตยิ้ม
　　“ใยรีบร้อนนักเล่า?มีเรื่องสำคัญที่ข้าอยากหารือกับเจ้า”
　　แต่ทันทีที่เขาพูดคลื่นลมก็ได้พาคลื่นเสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารของราชาเขตกลางออกมา
　　“ใครก็ตามที่ปกป้องซือหยูใครก็ตามที่ขวางทาง ทุกคนต้องตาย!”
　　ราชาเขตหน้านิ่งงั้น
　　“ราชาเขตกลางช่างกล้านักกล้าดียังไงมาสั่งข้า?”
　　ในตอนนั้นเองหลายคนหน้าซีดและยื่นหยกสื่อสารให้ราชาเทียนหนิว
　　ราชาเหลือบมองความโกรธของเขาหายไปสิ้นแทนที่ด้วยความสะพรึงกลัว　　เขาเห็นภาพสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองทวีปบูรพา
　　เขาเห็นว่าทั้งเมืองลุกโชนไปด้วยเพลิงเทวะ
　　แม้แต่เซียนขาวดำทั้งสองก็มิอาจหยุดเพลิงนี้ได้!
　　ตระกูลตงฟางเข้าไปตายทีละคนใช้หยดเลือดของตัวเองเพื่อฟื้นพลังให้ผนึก
　　แต่สุดท้ายต่อให้สละชีวิตไป เพลิงเทวะก็ยังคงมอดไหม้ลุกลาม ในไม่ถึงสองวัน ตระกูลบูรพาจะถูกทำลายสิ้นซาก!
　　ตระกูลที่เก่าแก่ที่สุดในทวีปกำลังจะถูกลบหายไปจากโลก
　　พร้อมกันนั้นวิญญาณนับพันล้านดวงจะแตกดับไปด้วย!
　　พลังมหาศาลเช่นนี้ทำให้ราชาเทียนหนิวหน้าซีด
　　ราชาเขตกลางมีพลังมากเกินไปเกินกว่าพลังที่เขามี　　เขาไม่อยากจะให้เขตของเขาลงเอยอย่างตระกูลบูรพา!
　　เขาหันไปจ้องซือหยูและกัดฟันผลักเขา
　　“ออกไปจากเขตนี้เดี๋ยวนี้!และเจ้าจะต้องไม่ใช้ประตูมิติเทวะ!”
　　ซือหยูตกใจเขาเห็นอะไรในหยกสื่อสารกัน?
　　ซือหยูลำบากใจเป็นอย่างมาก
　　มันรวดเร็วมากแต่ราชาเขตกลางก็ตามเขาทัน!
　　ซือหยูไม่ลังเลที่จะใช้ค่ายกลหนีไปอีกครั้ง
　　ไม่นานหลังจากหนีไปราชาเขตกลางก็มาถึง เขาเหลือบมองราชาเทียนหนิว
　　“ดีอย่างน้อยเจ้าก็รู้ว่าควรทำอะไร!”
　　หลังจากนั้นราชาเขตกลางก็หายตัวไปอีก
　　ราชาเทียนหนิวไม่แม้แต่โต้แย้งเมื่อได้เข้าใกล้ราชาเขตกลาง เขารู้สึกถึงความกลัวตายที่อยู่ลึกข้างใน
　　ด้านหลังเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นเฉียบ
　　ในเวลาที่ซือหยูปรากฏตัวอีกครั้งเขาได้ไปอยู่ในเขตใกล้เคียง นั่นคือเขตทรายขาว
　　ราชาทรายขาวตกตะลึงกับมิติที่ปั่นป่วนตลอดทาง
　　เมื่อเขาเห็นว่าซือหยูมาเขาก็ชักสีหน้าด้วยความกลัว เขาตะโกน
　　“ออกไปจากเขตทรายขาวซะ!”
　　เขาไม่กล้าจะให้ซือหยูอยู่แม้แต่ครู่เดียว!
　　ซือหยูไม่คิดจะหยุดเขาหนีไปอีกครั้งด้วยค่ายกล
　　ทันทีที่เขาหนีไปราชาเขตกลางก็มาถึงทันทีในจุดเดิมของซือหยู
　　ซือหยูหนีไปอีกเขตอีกครั้ง
　　ทั้งสองไล่ล่ากันไปทั่วจิวโจว
　　ราชาเขตกลางอดทนฝึกฝนมาหลายร้อยปีพลังของเขาไม่อ่อนแอไปกว่าเซียนขาวดำที่ไร้เทียมทาน ไม่มีใครสามารถทำอะไรตระกูลบูรพาได้เพราะนางทั้งสอง
　　แต่ไม่ว่าจะอย่างไรราชาเขตกลางก็มีพลังเหนือกว่าพวกนางไปแล้ว
　　และไม่ว่าซือหยูจะไปที่ใดราชาเขตเหล่านั้นก็จะลำบากใจในทันที
　　ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วจิวโจวในเวลาเพียงครึ่งวัน
　　ทุกคนรู้ว่าซือหยูได้ตกเป็นเป้าหมายของราชาเขตกลางที่มุ่งหมายจะเอาชีวิตเขา!
　　ตลดทางคนที่ไม่รู้และพยายามจะช่วยซือหยูได้พบเจอกับสิ่งเดียวกับตระกูลบูรพา พวกเขาถูกฆ่าตายหมดด้วยเพลิงเทวะ!
　　วิธีการบ้าเลือดเช่นนี้ทำให้ทุกกองกำลังในจิวโจวหวาดกลัว
　　หลังจากหนีมาทั่วทั้งเก้าเขตราชาเขตกลางไล่ตามซือหยูมาถึงเขตกระบี่ไร้ใจ เขามองค่ายกลที่ซือหยูทิ้งเอาไว้อีกครั้ง เขาแสยะยิ้ม
　　“แม้โลกจะกว้างใหญ่มันก็ไม่มีที่ให้เจ้าหลบหนี! เจ้าเหลือค่ายกลอีกแค่ไหนกัน!”
　　ซือหยูปราฏกายครั้งนี้เขามาถึงเขตหุยเทียน เขตที่หลายคนตายเพราะช่วยเซียนขาวดำต่อสู้
　　เขตนี้ไร้ซึ่งราชาจึงไม่มีใครมาไล่ซือหยูออกไป
　　แต่ซือหยูก็ไม่คิดจะอยู่ที่นี่
　　เหล่าราชาเขตและอีกหลายเขตไม่ได้คิดจะช่วยเขาและซือหยูก็ไม่คิดจะทำให้พวกเขาลำบากโดยการหนีไปก่อน เช่นเดียวกับเขตกระบี่ไร้ใจ
　　เขามองดูค่ายกลสุดท้ายในมือด้วยความขมขื่น
　　เขาหนีมาทั่วจิวโจวแต่ก็ไม่มีที่ให้เขาหลบซ่อน
　　นี่คือสิ่งที่ราชาเขตกลางอยากเห็น
　　ด้วยค่ายกลสุดท้ายเขาจะหนีไปไหนได้อีก?
　　ซือหยูคิด
　　ท้องนภาเกิดหมอกเมฆาสะท้อนภาพที่เกิดในเมืองบูรพา
　　ท่ามกลางเพลิงเทวะไม่ขาดสายเซียนขาวดำพยายามอย่างหนักเพื่อต้านทานเพลิงเทวะที่เข้าใกล้ คนตระกูลบูรพาตายไปทีละคนในกองเพลิง พวกเขายินดีสละชีวิตเพื่อให้ตระกูลรอด
　　ตระกูลบูรพาประกอบด้วยตระกูลนับแสนตระกูลแต่เวลานี้กลับเหลือเพียงสองหมื่น!
　　ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้มันเป็นระยะเวลาเพียงแค่ไม่ถึงครึ่งวัน
　　ซือหยูตกตะลึงเมื่อมองดวงวิญญาณนับพันล้านดวงที่กำลังจะถูกทำลาย
　　ทั้งหมดเป็นเพราะเขา!
　　ซือหยูเหลือบมองในเงาผู้คนเขาเห็นสตรีนางหนึ่งเดินไปยังผนึก　　ใต้กองเพลิงเทวะนางลุกโชนราวกับบุพผาเพลิง ชุดขาวและสีเพลิงประกอบกันดูงดงาม
　　แต่ใบหน้านางเด็ดเดี่ยวนางบุกเข้าไปยังผนึกและกรีดโลหิตของตัวเองให้กับมัน
　　ซือหยูร้องคำรามอยู่ในใจ
　　ไม่แปลกใจเลยที่ราชาทุกเขตเลี่ยงเขา!
　　เขามองเหตุการณ์นองเลือดอย่างหวาดหวั่น
　　ในชีวิตนี้เขาไม่เคยอยากติดหนี้ผู้ใดที่มีน้ำใจให้กับเขา เขาไม่อยากทำใครเดือดร้อน
　　แต่ตระกูลบูรพา…ตงฟางอวี่…
　　“ถ้าข้าไม่เหลือที่ให้ซ่อนแล้วใยยังต้องซ่อนอีกเล่า?”
　　ซือหยูมองกลับไปยังขอบนภาอันว่างเปล่า
　　“บูรพารอข้าอยู่!”
　　ฟึ่บ! 　　ซือหยูใช้ค่ายกลสุดท้ายย้ายตัวเองกลับมายังทวีปบูรพาเมื่อไปถึงแล้ว เขาตั้งใจจะปะทะกับศัตรูของเขาที่นั่น!