You Cannot Afford To Offend My Woman ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ! - ตอนที่ 222

บทที่ 222 หมอเทวดา 

นัยน์ตาของเสี่ยวยี่นั้นจ้องมองไปยังถังหวูฉัวที่เข้ามาแทงขางหลังเขาและยังยากที่จะเชื่อกับภาพดังกล่าว

ซุนยี่ที่มองเหตุการณ์ดังกล่าวอยู่นั้นใช้ความเร็วที่ค่อนข้างจะเหนือทุกคนพุ่งพรวดเข้าไปแล้วหยิบเอากระบี่เซวียนหยวนมาพร้อมทั้งหัวเราะเสียงดัง “กระบี่นี่เป็นของฉันแล้ว ฮ่า!!”

ทันทีที่เธอแสดงท่าทีดีอกดีใจออกมา มังกรสามตัวก็มุ่งตรงไปยังเธอและเข้าโจมตีหญิงสาวในทันที

ซุนยี่สะบัดดาบในมือ มันทำให้เกิดแสงสีทองเข้าโจมตีให้มังกรน้ำแข็ง 3 ตนนั้นถอยกลับไป

“กวงเทียนลู่! คิดจะทำอะไรกันน่ะ!”

“เธออย่าได้ขโมยมันไปเชียว ซุนยี่ มันไม่เหมาะกับเธอ” กวงเทียนลู่แสดงสีหน้าใจเย็นออกมาหากแต่เสียงของเขาก็ฟังดูโกรธไม่น้อยเลย

ซุนยี่ได้ฟังก็หัวเราะ “กงเทียนลู่ ถ้าคิดว่ากระบี่นี่เลือกนาย งั้นนายก็มาชิงเอาเองละกัน!”

“ไฮ่ไต่ซี่ จะยืนโง่ทำพระพุทธองค์อะไรเล่า! ไปเอาดาบมาสิ!!” กวงเทียนลู่ตะโกนบอกอีกร่างที่อยู่ข้างๆก่อนจะหยิบการ์ดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมทั้งร่ายเวทย์ใส่การ์ดนั้นและโยนมันใส่มังกร 1 ใน 3 ตัวนั้น ส่งผลให้มังกรทั้งหมดรวมร่างเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกัน จากมังกรน้ำแข็ง 3 ตัวก็กลายเป็น ราชามังกรกระดูกน้ำแข็ง 3 หัวไปแล้ว!!

ไฮ่ไต่ซี่รับคำ เขายกมือขึ้นและร่ายเวทย์ขึ้นบ้าง “หิมาลายันคำรามก้อง!”

ลูกบาศก์น้ำแข็งโผล่ขึ้นมารอบๆตัวซุนยี่ มันทำให้อุณหภูมิโดยรอบนั้นลดต่ำลงในทันที ลูกบาศก์แต่ละลูกนั้นอัดแน่นไปด้วยออร่าแห่งความเกรงขาม มันทำให้ตอนนี้ซุนยี่เจอศึก 2 ทางไปในตัว แต่กระนั้น ในเมื่อเธอกำลังครอบครองกระบี่เซวียนหยวน เพราะงั้นแล้วไม่มีอะไรที่น่ากังวล

ภายใต้การควบคุมของกงเทียนลู่ ราชามังกรกระดูกน้ำแข็ง 3 หัวก็พ่นไฟสีฟ้าออกมา

ทันใดนั้นเหล่ามวลเมฆบนท้องฟ้าก็ตกผลึก

“ไฮ่ไต่ซี่ กงเทียนลู่! นี่คิดจะฆ่ากันให้ตายเลยงั้นเหรอ!?”

ไฮ่ไต่ซี่เย้ยหยั่น “ซุนยี่! วางกระบี่ลงซะ แล้วเธอจะมีชีวิตรอดต่อไปนะ ถ้าไม่งั้นล่ะก็…!!”

“ไม่มีวันซะหรอก!”

ในตอนนั้น อสูรโบราณก็คำรามเสียงดัง และเพียงแค่คำรามมันก็กลายเป็นคลื่นเสียงพุ่งเข้าหาพวกเขาทั้งสองแล้ว ไหนจะยังผิวหนังที่กลายสภาพเป็นเหมือนแมลงเล็กๆและบินเข้าโจมตีพวกเขาราวกับผึ้งด้วย

ไฮ่ไต่ซี่และกงเทียนลู่นั้นหน้าถอดสีเมื่อเห็นว่าอสูรโบราณสามารถทำเช่นนี้ได้ มันทำให้พวกเขาจำเป็นต้องระวังตัวเองและป้องกันตัวจากประสบการณ์ที่สั่งสมกันมาแทน

แต่เดี๋ยวนะ สรุปแล้วเกล็ดของอสูรตนนี้มันคืออะไรกัแน่น่ะ? ภาพมายาเหรอ? แต่ชัดเจนแล้วว่าไม่น่าจะใช่ เพราะว่าถ้าภาพมายาพวกเขาคงไม่ทรุดหนักขนาดนี้

นี่พวกเขา…ประเมินเจ้าสำนักเมฆาต่ำไปงั้นรึ!?

กงเทียนลู่ควบคุมให้ราชามังกรของเขาเข้าโจมตีอสูรโบราณ และนั้นทำให้บรรยากาศรอบตัวเบาลงหน่อยเพราะเจ้าอสูรนั้นต้องกลับไปป้องกันตัว

“ไปตายซะไฮ่ไต่ซี่!” ซุนยี่ยกดาบขึ้นและชี้ไปทางไฮ่ไต่ซี่

ไฮ่ไต่ซี่นั้นเป็นสายควบคุม เพราะงั้นแล้วถ้าให้ประจัญหน้ากันตรงๆนั้นไม่ใช่ทางของเขาหรอก ดังนั้นแล้วเขาจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงแทน

เกมแห่งการไล่ล่าเริ่มขึ้น โดยทางซุนยี่นั้นเหมือนสาวอารมณ์ร้ายที่ไล่ทำร้ายสามีผู้รนรานอย่างไฮ่ไต่ซี่ด้วยกระบี่เซวียนหยวน แต่กระนั้นแล้วเขาก็หลบมันได้หมด

ซุนยี่ผู้ที่กำลังกดดันไฮ่ไต่ซี่นั้นขมวดคิ้ว และทันใดนั้นวิกฤตก็เข้ามาถึงตัวเธอบ้าง

เข็มเล็กๆสีเงินพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วและแทงเข้าไปที่มือของเธอ และทันทีที่แทงเข้ามันก็สร้างความเจ็บปวดไปทั่ว

กระบี่เซวียนหยวนตกลงมายังพื้นอีกครั้ง

และคราวนี้ก็เป็นเงาดำที่พุ่งเข้าไปโฉบมันมาก่อนที่ใครจะได้เห็น ไม่มีใครได้ทันมอง ณ จุดเดิมที่กระบี่มันตกลงพื้น มันก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกต่อไป

ทั้งสามเลิกที่จะต่อสู้กันเองและก็มองหาบางสิ่งบางอย่างที่เข้าร่วมกับการต่อสู้ครั้งนี้ อย่างเช่น… 2 ร่างที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

หลังมือของซุนยี่ที่โดนเข็มเล็กๆนั้นแทงไปเปลี่ยนเป็นสีมท่วงในทันที เธอกระอีกเลือดออกมาและพยายามไม่คิดว่านี่จะเป็นฝีมือของเจ้าเข็มนี่

กวงเทียนลู่ตะโกนออกมาอย่างตกใจ “หมอเทวดา ซ่งฮวง! ฟู่เซียว!”

ภาพตรงหน้าของพวกเขาคือฟู่เซียวที่กำลังถือกระบี่เซวียนหยวนไว้ ดูท่าเงาดำๆเมื่อครู่จะเป็นเขาเอง และข้างๆที่กำลังยืนยิ้มก็คือหมอเทวดาซ่งฮวง

ด้วยมือซ้ายที่ใช้ปลิดชีวิต และมือขวาที่ใช้ช่วยชีวิต ชื่อเสียงของหมอเทวดานั้นจึงโด่งดังมากๆ และนับเป็นเรื่องเล่าประจำแดนเหนือเลยก็ได้!

สิ่งที่แตกต่างกันระหว่างซ่งฮวงและหลงอ๋าวเทียนนั้นคือ คนหนึ่งจะปรากฏตัวเร็ว ส่วนอีกคนจะปรากฏตัวสายๆ หนึ่งคนไม่เคยพบปะเย่ฮั่ว ส่วนอีกหนึ่งนั้นนัดพบไปแล้ว

เข็มเล็กๆที่ถูกปาออกมาโดยซ่งฮวงนั้นคือเข็มอาบยาพิษโดยแน่แท้ แน่นอนว่าเธอจะไม่ยุ่งกับมันเด็ดขาด

ฟู่เซียวนั้นแต่เดิมต้นตระกูลเองก็เป็นปรมาจารย์อยู่แล้ว พวกเขามีความแข็งแกร่งที่จัดว่าทั่วๆไปแต่ตัวฟู่เซียวนั้นมีความเร็วที่นับว่าเร็วมากๆเพิ่มขึ้นมา เพียงแค่วิ่ง ตัวเขาก็สามารถท่องไปในที่ต่างๆได้อย่างรวดเร็วแล้ว ถึงจะดูไม่โดนเด่นแต่ก็เป็นความสามารถที่ดีไม่น้อยเลย

ฟู่เซียวนั้นยืนยิ้มข้างๆซ่งฮวงเช่นเดียวกับที่ตัวซ่งฮวงก็กำลังยิ้มอยู่ “ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือครับ คุณหมอ”

“ท่านฟู่เซียวเองเป็นคนใจดีต่างหาก ท่านยังคงเป็นคนเดิมกับที่ช่วยข้าไว้เมื่อวันนั้น” ซ่งฮวงยิ้ม ทั้งสองดูเข้าขากันดีมากๆ แต่คงไม่มีใครรู้จักด้านที่ดุร้ายของซ่งฮวงได้ดีที่ซุนยี่อีกแล้วล่ะ

ซ่งฮวงมองไปยังกระบี่เซวียนหยวนและไม่ได้ต้องการจะครอบครองมัน เขาชอบที่จะใช้ชีวิตอิสระมากกว่า

“ไม่ว่าตระกูลฟู่จะต้องการในสิ่งนั้นก็ตาม ตระกูลซ่งจะไม่ขัดและเปิดทางให้”

“ขอบคุณท่านมากๆ!”

ซ่งฮวงนั้นเตรียมที่จะไปแล้ว แต่ทันใดนั้นหางตาเขาก็กวาดไปมองสิ่งผิดปรกติที่เกิดขึ้นมาเสียก่อน

ซึ่งฟู่เซียวเองก็รับรู้ได้ นั่นคือกระบี่เซวียนหยวนกำลังสั่นไหว มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!

หากจะบอกว่าเสี่ยวยี่กำลังเรียกหากระบี่ มันคงเป็นไปไม่ได้กับสภาพของเขาที่บาดเจ็บหนักในตอนนี้!

ทุกๆคนรู้ว่าอะไรก็ตามที่ฟู่เซียวได้ไปแล้ว มันก็ยากที่จะเอาคืน นั่นเพราะว่าเมื่อไหร่ที่คุณเริ่มไล่ตาม เขาก็จะวิ่งหนีหายไปด้วยความเร็วที่เร็วกว่ามนุษย์ปกติอีกหลายเท่า เพราะงั้นแล้วทำใจทิ้งสิ่งนั้นไปได้เลย เว้นเสียแต่คุณจะวิ่งเร็วกว่าเขา

และในครั้งนี้ ยิ่งเขาได้ฝ่ายสนับสนุนอย่างหมอเทวดาซ่งฮวงมาคอยป้องกันด้วย มันยิ่งยากเข้าไปอีก!

ตระกูลที่มาจากฝ่ายเหนือรอบนี้ ไม่มีคำอธิบายให้จริงๆ!

ทั้งสามจากฝ่ายใต้นั้นดูหงุดหงิดสุดๆ

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อกระบี่ถูกโฉบโดยชายสองคนแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้รีบหนีซึ่งมันดูแปลกๆ

“ท่านฟู่เซียว! กระบี่เซวียนหยวนนี่ดูจะเป็นปัญหาแล้ว! มันเสียการควบคุม!” ซ่งฮวงรีบตะโกนบอก และนั่นก็ทำให้ฟู่เซียวไม่คิดเยอะรีบโยนมันออกไปจากมือทันที

กงเทียนลู่ที่มองกระบี่ลอยไปในอากาศเขาก็รีบสั่งให้ราชามังกรของเขาเข้าไปกัดดาบเล่มนั้นไว้ทันที!

“เอาล่ะ ถ้าไม่เอาก็มาเป็นของฉันแทนละกัน กงเทียนลู่ผู้นี้ขอรับไปล่ะนะ!”

เขาดูมีความสุขมากๆขณะที่คนอื่นกำลังตกใจกันเป็นบ้าเป็นหลัง

แต่อันที่จริงก้ไม่มีใครสนใจกงเทียนลู่อยู่แล้ว เพราะพวกเขากำลังสนใจกระบี่เซวียนหยวนที่อยู่ในปากมังกรนั่นมากกว่า ตัวดาบเริ่มสั่นแรงขึ้นพร้อมกับระเบิดพลังออกมา

ตู้ม!!

ทันใดนั้น ราชามังกรก็กลายเป็นเพียงเกล็ดน้ำแข็งลอยไปลอยมาในอากาศขณะที่ตัวกระบี่เซวียนหยวนเองก็ยังคงลอยค้างเติ่งบนนั้นเช่นกัน!