แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - บทที่ 1353 ของขวัญที่ให้มำมำกเกินไปแล้ว

“คนที่คุมเกมควำมรักได้ดีใช่ว่ำจะประสบควำมสำเร็จเสมอ
ไป เพรำะคนที่ประคับประคองควำมรักให้ไปได้ตลอดรอดฝั่ งนั้น
กลับเป็นคนแบบเจิ้งซวี่ ดูเหมือนโง่แต่กลับจริงใจ”
เล่อเล่อฟั งเสี่ยวเชี่ยนพูดแล้วก็ได้แต่เอำมือปิดหน้ำร้องไห้
ด้วยควำมทรมำน “ฉันควรทำไงดี…”
เวลำนี้เธอเพิ่งจะได้สติว่ำตัวเองถูกหลอกเข้ำเต็มๆ เจ็บปวด
มำก ผิดหวังมำก
“พี่ช่วยเรียกควำมมั่นใจของเธอให้กลับมำได้ ช่วยให้เธอ
ค้นพบว่ำตัวเองเก่งมำกแค่ไหน ในเมื่อเธอเป็นดีไซเนอร์ งั้นไม่สู้
เอำเวลำไปทุ่มเทเรื่องงำน กลับไปคบกับเพื่อนปกติ แล้วเธอจะ
พบว่ำ นอกจำกตัวเธอแล้วไม่มีใครเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอได้”
ตอนที่อวี๋หมิงหลำงกลับเข้ำมำอีกครั้งก็เห็นเมียเขำกำลัง
ตั้งใจล้ำงสมองคนอยู่ สำวน้อยคนนั้นกำลังร้องไห้หนัก
ส่วนลูกสำวของเขำ…
เสี่ยวเฉียงเบนสำยตำไปที่รถเข็นเด็กอ่อน เกือบหลุดขำ1 1 4 0 3
ออกมำ
ลูกสำวของเขำนั่งอยู่ในรถเข็นเด็ก ใบหน้ำอวบอ้วนกำลัง
เลียนแบบแม่ที่กำลังสั่งสอนอย่ำงจริงจัง พอเสี่ยวเชี่ยนพูดต้ำ
เหวยก็พยักหน้ำ ทำเหมือนกับตัวเองฟั งเข้ำใจ
เด็กวัยครึ่งขวบพยักหน้ำจริงจังแบบนั้นเป็นอะไรที่น่ำรัก
มำก
“กลับมำแล้วเหรอ ได้อะไรบ้ำงไหม?” เสี่ยวเชี่ยนถำม
“ตอนที่ผมตำมออกไปหมอนั่นกำลังคุยโทรศัพท์ เสียง
บันทึกอยู่นี่” อวี๋หมิงหลำงกดปุ่ มเล่น มีเสียงชัดแจ๋วดังออกมำ
น้ำตำของเล่อเล่อไหลไม่หยุด แต่พอได้ยินเสียงนี้ควำม
โกรธก็เข้ำมำแทนที่ นี่มันเสียงหยำงกวงไม่ใช่เหรอ?
เสียงของหยำงกวงดังออกมำจำกเครื่องอัดเสียง
“อำจำรย์หลีครับ ผมหยำงกวงนะครับ จิตแพทย์คนนั้นเป็น
คนที่ทำงนั้นหำมำตำมที่อำจำรย์บอกจริงด้วยครับ ตอนนี้ผมควร
ท ำไงดี…”
ถึงจะเตรียมใจเอำไว้ก่อนแล้ว เสี่ยวเชี่ยนเองก็ได้วิเครำะห์1 1 4 0 4
ให้เล่อเล่อฟั งไปแล้ว แต่พอได้ยินกับหูว่ำผู้ชำยคนนั้นจ้ำงครูให้
สอนวิธีเล่นงำนเธอ เล่อเล่อก็โมโหจนเกือบเป็นลมไปอีกรอบ
“ฉันจะไปฆ่ำมัน! ทำไมเขำถึงได้ทำกับฉันแบบนี้!” เล่อเล่อ
ลุกพรวดจะออกไปรำวกับเป็นบ้ำไปแล้ว
เสี่ยวเชี่ยนขวำงไว้ไม่ให้เธอไป
“คิดอะไรน่ะ? ฆ่ำคนผิดกฎหมำย!”
“อ๊ำก!” เล่อเล่อกรีดร้องด้วยควำมโมโห
เสี่ยวเชี่ยนเข้ำใจจิตใจของคนประเภทนี้ดี “เวลำนี้เธอโมโห
สุดชีวิต อยำกไปคิดบัญชีกับเขำ แต่เธอเชื่อไหมว่ำพอเธอไปหำ
เขำ เขำก็จะพูดจำหว่ำนล้อมหลอกเธอได้อีก สุดท้ำยก็ถูกเขำจูง
จมูกกลับไปเหมือนเดิม จำกนั้นก็จะวนเวียนอยู่ที่ถูกหลอก สงสัย
ถูกหลอกต่อ สงสัยต่อ…”
เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่ำ ทำให้คนสติแตกได้ง่ำยๆ
“งั้นฉันควรทำไงดี ฉันไม่อยำก ฉันไม่อยำกเป็นแบบนี้เลย
จริงๆ…” ตอนนี้เล่อเล่อหวังเป็นอย่ำงยิ่งว่ำนี่จะเป็นเพียงควำมฝั น
พอตื่นขึ้นมำทั้งหมดเหล่ำนั้นก็จะไม่เคยเกิดขึ้นมำก่อน คนรักก็1 1 4 0 5
ยังคงเป็นคนรัก ชีวิตของเธอยังคงดำเนินต่อไป
“ตอนนี้เธอไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น กลับไปกับสุ่ยเซียนแล้ว
อำบน้ำ พรุ่งนี้ไปชอปปิงเปลี่ยนตัวเอง จำกนั้นก็สงบจิตสงบใจ
หำงำนทำ หลังจำกนี้พี่จะแนะนำเธอเองว่ำต้องทำไงต่อ”
“ไม่ได้ ฉันทำไม่ได้ดีสักอย่ำง… ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ได้เลย
ฉันรู้สึกแย่มำก…”
“ทำไม่ได้ก็ต้องทำ พี่ลืมบอกเธอไป ตอนนี้บัตรของเธอทุก
ใบถูกระงับหมดแล้ว ถ้ำเธอไม่รีบทำงำนอำจต้องอดตำยจริงๆ
อย่ำคิดว่ำไอ้ PUA นั่นจะเลี้ยงเธอ”
“พี่…” เล่อเล่อมองเสี่ยวเชี่ยนด้วยสีหน้ำตกใจ
ตอนนี้สุ่ยเซียนกลับมำแล้ว เห็นได้ชัดว่ำเธอแอบฟั งอยู่ข้ำง
นอกสักพักแล้ว เธอผลักประตูเข้ำมำ
“เชี่ยนเอ๋อร์พูดเรื่องจริง พ่อแม่เธออนุญำตพวกพี่แล้ว”
“พ่อแม่ฉันรู้แล้วเหรอ?”
เสี่ยวเชี่ยนยิ้ม ไม่ได้ตอบคำถำมข้อนี้อย่ำงชัดเจน1 1 4 0 6
มนุษย์ช่ำงเป็นสัตว์ที่ย้อนแย้งในจิตใจอะไรแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่ำ
ตัวเองโดนหลอกก็ยังเสียดำยไม่อยำกปล่อย โดยเฉพำะถึงขนำด
ถูกลดค่ำตัวเองขนำดนี้แล้ว เมื่อเจอปั ญหำก็ไม่กล้ำไปเผชิญ คน
นอกมองเป็นเรื่องง่ำยๆ ถูกหลอกก็รีบดึงตัวเองออกมำให้
ทันเวลำ แต่สำหรับเจ้ำตัวแล้ว อำรมณ์นั้นจะกลับมำซ้ำๆ ไปอีก
นำน ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่ำทำไมคนๆ หนึ่งถึงถูกหลอกทำง
โทรศัพท์ได้หลำยๆ ครั้ง
PUA รู้จักจุดอ่อนของนิสัยมนุษย์เป็นอย่ำงดี ถ้ำไม่ได้เสี่ยว
เชี่ยนเข้ำมำยุ่งเรื่องนี้ หำกอยำกจะหนีจำก PUA ที่มีโค้ชเก่งๆ
คอยแนะนำอยู่เบื้องหลัง ลำพังแค่ควำมสำมำรถของเล่อเล่อคง
ไม่ง่ำย
เรื่องปลอบใจเล่อเล่อยกให้เป็นหน้ำที่ของสุ่ยเซียน เสี่ยว
เชี่ยนเห็นลูกดูง่วงแล้วจึงอุ้มลูกไปขึ้นรถอวี๋หมิงหลำงแล้ว
เดินทำงกลับเมืองหลินพร้อมกัน
ระหว่ำงทำงเสี่ยวเชี่ยนหลับตำอยู่ตลอด อวี๋หมิงหลำงอยำก
ถำมแต่ก็อดทนไว้
เสี่ยวเชี่ยนลืมตำขึ้นตอนใกล้ถึงบ้ำน “นำยคิดอะไรอยู่?”1 1 4 0 7
“ผมรู้สึกว่ำ ถ้ำจิตแพทย์อย่ำงพวกคุณใช้ PUA กับคนอื่นจะ
เป็นไงบ้ำง?” นี่แหละคือสิ่งที่เสี่ยวเฉียงอยำกถำมเมียเขำมำก
“ฉันรู้จักวิธีของ PUA ดี ฉันขอพูดอย่ำงไม่โม้เลยนะว่ำ ถ้ำ
ฉันทำงำนไปไม่รอด ใช้เทคนิคพวกนี้ไปหลอกผู้ชำยทั้งโลก
โอกำสสำเร็จอำจไม่มำกถึงเก้ำสิบเปอร์เซ็นต์ แต่เจ็ดสิบ
เปอร์เซ็นต์น่ะมีแน่ๆ”
เสี่ยวเชี่ยนทำเท่ได้ไม่ถึงสำมวินำทีลูกสำวที่อยู่ในอ้อมกอด
ก็ตื่น ท ำเสียงงึมง ำเหมือนอยำกกินนม
“ผู้หญิงแต่งงำนแล้วแบบคุณรีบล้มเลิกควำมคิดเสียแต่
เนิ่นๆ ดีกว่ำนะ” เสี่ยวเฉียง หึ ออกมำ ไม่เห็นเขำนั่งอยู่ตรงนี้หรือ
ไง!
แต่เขำก็ไม่ได้แย้งเรื่องเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ที่เสี่ยวเชี่ยนว่ำ อัน
ที่จริงเขำว่ำมันน่ำจะสูงกว่ำนี้ด้วยซ้ำ ต่อให้ไม่มีเทคนิคพวกนั้น
ลำพังแค่รูปร่ำงหน้ำตำของเสี่ยวเชี่ยน ออกไปเดินโชว์คนก็หลง
แล้ว
“แล้วเรื่องมู่ฮวำหลีคุณจะเอำไงต่อ?” อวี๋หมิงหลำงถำม
“ก็ไม่เอำไง แปดเซียนข้ำมทะเลด้วยควำมสำมำรถที่ต่ำงกัน1 1 4 0 8
เขำปกป้องลูกค้ำของเขำ ฉันสนใจแต่งำนของตัวเอง รอฉันเรียก
ควำมมั่นใจให้เล่อเล่อกลับมำได้ก่อน เดี๋ยวได้เจอวิชำต่อต้ำน
PUA!”
ผู้ชำยเลวๆ ที่กล้ำล้อเล่นกับควำมรู้สึกของคนอื่นมันต้อง
ชดใช้
ทำงด้ำนเสี่ยวเชี่ยนช่วยเยียวยำจิตใจของเล่อเล่อ ส่วนทำง
นั้นก็ให้คนจับตำดูหยำงกวงไว้ไม่ให้ไปหำเล่อเล่อ เป็นเหมือน
อย่ำงที่เสี่ยวเชี่ยนคิด พอหยำงกวงไม่ได้เจอเล่อเล่อก็ร้อนใจมำก
แต่ด่ำนที่อยู่รอบตัวเล่อเล่อมีมำกเหลือเกิน เขำหำโอกำสไม่ได้
เลย
เขำอยำกไปหำมู่ฮวำหลีให้ช่วยออกควำมคิด แต่เขำไม่มี
เบอร์โทรศัพท์ของมู่ฮวำหลี หลังจำกเหตุกำรณ์วันนั้นมู่ฮวำหลีก็
เปลี่ยนเบอร์ หยำงกวงติดต่อเขำไม่ได้ ต่อให้ติดต่อได้ก็ไม่กล้ำ
เขำยังไม่ลืมภำพในตอนนั้น ผู้ชำยที่ดูอ่อนโยนเวลำเอำจริง
โหดเหี้ยมแค่ไหน ในเมื่อไม่กล้ำไปหำมู่ฮวำหลีก็ได้แต่ร้อนใจอยู่
คนเดียว
ช่วงนี้เสี่ยวเชี่ยนมีเจอมู่ฮวำหลีที่ห้องทดลองบ้ำง ทุกครั้งที่
เจอทั้งสองคนก็จะทำเหมือนปรองดองกันดี ดูผิวเผินมองไม่ออก1 1 4 0 9
ถึงควำมผิดปกติใดๆ บำงครั้งยังมีคุยสัพเพเหระกันทั่วไปอีก
ต่ำงหำก
เรื่องครั้งนั้นที่หยำงกวงไป ‘บริกำร’ แต่กลับถูกอัดแทน มู่ฮ
วำหลีไม่พูดถึง เสี่ยวเชี่ยนเองก็ไม่พูด ทั้งสองคนแสร้งทำเป็น
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกได้ว่ำ มู่ฮวำหลีดูจะ
สนใจเธอมำกขึ้น เวลำว่ำงๆ ชอบเอำแต่จ้องมำที่เธอ
ภำยนอกที่ดูเหมือนสุขุมเยือกเย็น บำงครั้งก็ท ำเหมือน
อยำกจะลองใจ อย่ำงเช่น
“นี่อะไรน่ะ?” หนงเย่ำหยิบของที่มู่ฮวำหลีเอำมำขึ้นมำหมุน
เล่น
มู่ฮวำหลียิ้มบำงๆ”ลูกข่ำงไม้ ใช้แส้ฟำดให้มันหมุน เอำมำ
ให้เบบี๋ของหัวหน้ำคณะน้อย เด็กๆ น่ำจะชอบของที่มีสีสันสดใส
แบบนี้”
เขำเน้นตรงคำว่ำ ‘แส้’ เสี่ยวเชี่ยนฟั งแล้วก็ส่งยิ้มกลับไป
“งั้นฉันต้องขอขอบคุณในควำมใจดีของพี่หลี วันหน้ำจะต้อง
ให้ ‘ของขวัญ’ ตอบแทนอย่ำงแน่นอน”1 1 4 1 0
“ไม่ต้องหรอก ของขวัญที่เคยให้มำมันมำกพอแล้ว”